Edelweiss: bijzonder bloempje van ‘vilt’
Sinds mijn kinderjaren breng ik mijn zomervakanties door in de bergen. Vroeger vooral de Oostenrijkse Alpen, later de Franse Alpen en sinds een aantal jaren de Italiaanse Dolomieten.
De liefde voor flora en, tijdens vakanties, alpenflora is er door mijn vader met de paplepel ingegoten. Hij wist veel van geneeskrachtige planten en zat tijdens bergwandelingen vaker gehurkt in de berm dan dat hij liep. Zo af en toe hield hij zijn hand, gevuld met één of ander gekneusd plantje, onder mijn neus om me kennis te laten maken met de geur ervan. Het zijn nu kostbare herinneringen die ik ongemerkt soms herhaal bij mijn eigen kinderen.
Ik kan me niet herinneren dat wij vroeger regelmatig Edelweiss tegenkwamen, behalve verwerkt in talloze souvenirs. De laatste 7, 8 jaren echter zien we ze regelmatig. Leontopodium alpinum, zoals de wetenschappelijke naam luidt, is niet meer zo zeldzaam als ie ooit was. Desalniettemin geeft het vinden van een exemplaar me nog altijd een licht ‘Eureka’ gevoel! Vooral hier in de Italiaanse Dolomieten komen we hem met regelmaat tegen als we de wereld boven de ca. 1800 meter betreden.
Wat is dat toch dat mensen over dit bijzondere bloempje schrijven en zingen? Persoonlijk houd ik het maar op zijn bijzondere uiterlijk… Welke plant heeft nu zulke zachte en VILTige bloemen als de Edelweiss? Wie weet wat er in mijn shopje nog eens verschijnt met íets van de Edelweiss… I always get inspired by nature!